Hjallur í Vatnsfirði
Á Vestfjörðum er á stórum svæðum mikið af prýðilegu hleðslugrjóti og var þar víða eingöngu notað grjót í veggi torfhúsa. Hjallurinn er gott dæmi um þetta. Hann er með stærstu og veglegustu húsum sinnar tegundar á landinu en hann er talinn reistur um 1880. Húsið er opið gestum á eigin ábyrgð daglega 8-18. Vinsamlegast gangið vel um.
Vatnsfjörður í Norður-Ísafjarðarsýslu er fornt og sögufrægt höfuðból við samnefndan fjörð innarlega við Ísafjarðardjúp. Þar var höfðingjasetur fram á sextándu öld og síðan prestssetur. Meðal frægra klerka, sem þar bjuggu var Hjalti Þorsteinsson (1665-1745), fjölhæfur listamaður, en þó einna þekktastur fyrir oddhagleik og málaralist. Eru mörg verka hans varðveitt á Þjóðminjasafni Íslands.
Hliðveggir eru grjóthlaðnir og mjög háir, en gaflar úr timbri, rimlar að neðan og þil að ofan. Torf er á þaki og ofan á hliðarveggjum. Í hjöllum sem þessum voru geymd veiðafæri, þar var hertur fiskur og annað fiskmeti geymt. Þjóðminjavörður beitti sér fyrir því að hjallurinn yrði tekinn á fornleifaskrá vorið 1976. Gert var rækilega við hann sama ár, og hefur hann síðan verið í vörslu og umsjón Þjóðminjasafnsins. Byggingarlýsingu Guðmundar L. Hafsteinssonar er að finna hér.