Krýsuvíkurkirkja
Gamla kirkjan í Krýsuvík varð eldi bráð aðfaranótt 2. janúar 2010. Unnið er að endursmíði kirkjunnar í samstarfi við Iðnskólann í Hafnarfirði. Endursmíðin er nýtt til að kenna gömul vinnubrögð við timbursmíði.
Krýsuvík var fornt höfuðból fyrir sunnan Kleifarvatn, og stóð bærinn upphaflega allmiklu vestar. Bæinn tók af, þegar Ögmundarhraun rann yfir mikið gróðurlendi jarðarinnar, líklega á fyrri hluta 11. aldar. Kirkja mun hafa verið í Krýsuvík á 13. öld. Stórbýli var áfram í Krýsuvík um aldir og undir því voru margar hjáleigur.
Krýsuvíkurkirkja var notuð sem sóknarkirkja allt fram undir 1910. Hún var aflögð 1917 og notuð til íbúðar frá 1929, en síðan aftur breytt í kirkju 1963-64 fyrir tilstuðlan Björns Jóhannessonar fyrrverandi forseta bæjarstjórnar í Hafnarfirði, og færði Hafnarfjarðarbær Þjóðminjasafninu húsið til varðveislu haustið 1964.
Krýsuvíkurkirkja var úr timbri og af eldri gerð turnlausra kirkna, reist 1857 af Beinteini Stefánssyni smið. Viðamiklar viðgerðir hófust árið 1986 og hún þá færð til upprunalegrar gerðar. Útveggir voru með tjargaðri listasúð og bárujárn á þaki. Engir gamlir kirkjumunir hafa varðveist og voru kirkjubekkir, altari og prédikunarstóll af nýlegri og einfaldri gerð.